Geleceğe Dönüş sinemaları hayli tanınan. Bu nedenle seri, dünyanın dört bir yanında hayranlara sahip. Serinin hayranları ortasında elbette ki pek çok bilim insanı da bulunuyor. Haliyle bu kült seriye bir de bilimin gözünden bakıyorlar.
Robert Zemeckis’in yönettiği Geleceğe Dönüş, uzun vakittir edebiyata ve sinemaya mevzu olan vakit seyahatinin işlendiği en tanınan üretimlerden biri. Sinemada ana karakterimiz olan Marty McFly, vakitte seyahat edip bir şeyleri bozması/düzeltmesi ile meşhurdu. Serinin üç sineması bulunuyor.
Pek çok bireye nazaran sinema vaktinin ötesinde bir vizyona sahipti. Sinemada gelecekte uçan kaykay, kendini bağlayan ayakkabı, otonom otomobiller, kendi kuruyan ceketler ve uçan arabalar vardı. Bu teknolojiler, sinemaya nazaran 2015 yılında gerçek olacaktı. Pekala sinemadaki fikirler, bilimsel manada ne kadar yanlışsız?
Zaman seyahati nitekim mümkün mü?
Zaman seyahati sinemanın ana olayı ve sinemanın bilimsel olarak ne kadar hakikat olduğuna dair tartışmaların da odak noktası. Teorik fizikçi Michio Kaku’ya nazaran vakit seyahati teorik olarak mümkün.
Einstein’ın meşhur genel görelilik teorisini okuduysanız bir kütlenin ışık suratına yaklaşması durumunda o kütle için vaktin yavaşladığını biliyoruz. Böylelikle vakit seyahati mümkün oluyor. Burada bir tartışma yok.
Geleceğe Dönüş sinemasında karakterimiz vakitte geriye de gidiyor. Bu da tartışmaların başladığı yer oluyor. Çünkü matematikçiler ve fizikçiler, vakitte geriye gitme konusunda hâlâ tartışıyor. Pek çok kişi bunun teorik olarak imkansız olduğunu söylüyor.
Hitler de kim?
Filmdeki bir öbür kıymetli nokta da “zaman çizgisi” idi. Gelecek bozuldukça fotoğraflarda beşerler kayboluyordu. Bunu örnekle açıklamak gerekirse A vakit çizgisinde yaşadığımızı düşünelim. Bu vakit çizgisinde şu an bu haberi okuyorsunuz. Vakitte geriye gidip bir şeyleri değiştirirsek, bu ana döndüğümüzde değişik bir şeyle karşılaşıyoruz. Örneğin Webtekno değil de Webfinans’ta borsa yorumu okuyor olabilirdiniz. Emsal halde vakitte geriye gidebilme durumunda vakit çizgilerini bozabiliyoruz.
Bunun en tanınan örneği ise Hitler örneğidir. Hitler’in Almanya’nın başına geçmesini engellersek ne olurdu? Öteki bir vakit çizgisi ortaya çıkardı. Çünkü sinemada de karakterler geçmişi değiştirince ‘bugünleri’ tehlikeye giriyordu.
Filmde ayrıyeten öteki vakit çizgisindeki kendimizle tanışmanın uzay-zamanı durduracağı ve cihanı sona erdireceği söyleniyordu. Teoride bu türlü bir durum kelam konusu değil ve gelecekteki biz aslında kendimizle tanışacağımızı biliyor olacağız.
Bu noktada bir öbür teori daha var. Vaktin ilerleyişi bir ırmağa benzetiliyor. Yani geçmişte Hitler’e mani olsak bile ırmakta lakin bir taş atmanın yaratacağı dalgalanma üzere bir dalgalanma yaratırdık ve vakit akışı tekrar olması gereken tarafta ilerlerdi. Yani Hitler’i daha bebekken öldürmek, Hitler’i durduracaktır lakin o vakit öteki biri, örneğin Ernst Röhm savaşı başlatırdı.
Filmde muharrir ve direktör takımı, epeyce enteresan konseptlerle çaba edip hayli eğlenceli bir seri oluşturmayı başardı. Tekrar de sinemadaki pek çok konseptin başarılı olduğu da bir gerçek. Artık geriye uçan DeLorean’ları beklemek kaldı.