Beklentiyi yönlendirmek zordur. Bilhassa de herkesin farklı bir ajandası olan üretimlerde bu beklentiyi karşılamak daha da güç ve çetrefilli bir iştir. Game of Thrones’un final dönemini insanların iki yıl beklediklerini göz önüne alırsak, oluşan beklentinin ne kadar büyük olacağını kestirim etmek sıkıntı değil.
Dikkat, bu içerik serinin final dönemi ile ilgili spoiler içermektedir!
Game of Thrones’un dönem finali makus başladı ve daha sonra adeta zirve taklak gitti. Yedi yıl boyunca kış geliyor diye diye beklenen ölüler ordusu, 20 dakika içerisinde çok az temel karakterin öldüğü bir süreçte devreden çıktı. Metaforik olarak anlatmak gerekirse biz kar fırtınası beklerken sonuç “hava serin, çıkarken yanıma hırka alayım” oldu.
Game of Thrones ile ilgili kimi tenkitler çok da üzerinde uzlaşılmış hususlar değil. Kimi bireyler King’s Landing’in düşüşünü kıssaya yakıştırmamaktan şikayetçi lakin dizi en başından beri güce ulaşmaya çalışırken en tabana vuran ya da düşen karakterleri anlatıyor. Son iki döneme kadar dizide ismi olan karakter vefatları, savaşları saymazsak isimsiz karakter vefatlarını geçmiş durumdaydı.
Game of Thrones kelam konusu olduğunda kimse memnun son beklemiyordu. Diziden insanların beklediği şey vefat, yıkım, vahşet, kan, şok, dehşet üzere şeylerdi. Bunların hepsinin karakter ilerleyişlerini devam ettirecek ve öyküyü geliştirecek formda olması gerekiyordu. Beklenmeyen şeyse son dönemin bomboş, anlamsız düzensizlik ve berbatlığı oldu.
Son kısımda dizinin açıklanabilirliği kalenin yıkıntılarının altında kaldı. Daenerys’in yaptığı dümdüz savaş hatası olurken, serinin nihilizmi, kitapların muharriri George R. R. Martin’i bile hayal kırıklığına uğrattı.
Dizinin son döneminde artık şiddet ve vahşet gereksiz bir hal almaya başladı. O denli bir noktaya geldi ki beşerler evvelce karakter motivasyonlarını tartışırken artık “Bu karakter bunu neden yaptı?” diye tartışmaya başladı.
Her ne kadar Martin kendisini de bir nihilist olarak tanımlasa da, her şeyin hiç olduğu inanışından seri hayli kopmuş vaziyette. İnsanlığın çabası, sonu geleceğini bildiği halde hayatında, ölümlüğüne karşın bir mana aramasında yatıyor. Dizi bu eforun sonunda boşuna olduğunu savunma noktasından kopup insanilik sonunu aşmış durumda. Özetle evvelce manası savaşlarda en değerli görülen karakterler bile ölürken artık gereksiz ve anlamsız aksiyonlar ile hayatların boşa harcanmasına neden oluyor.
Game of Thrones’u bugün olduğu fenomen haline getiren şey, karakterlerin öykülerinin yarıda kalabilmesi ve beklenmedik olayların seyirciyi daima hazırlıksız yakalamasıydı.
Bir öbür sorun ise karakter gelişimlerinin bu dönemde adeta çöpe atılmış olması. İkinci dönemden bu yana karakter gelişimini izlediğimiz Jaime, son kısımda puff diye birinci kısımdaki haline geri döndü. Arya, bir anda Mary Sue suçlamalarına maruz kalacak kadar değişti.
Dizinin final dönemi, daha öncesinden hatırladığımız şok edici dönüşleri ve sürprizleri kaybederken, karakterleri de kendi gelişimlerinden ve yapılarından koparıp senaryonun gereksinim duyduğu kuklalara çevirdi. Aksiyon kısmında da kâfi gelemeyen seri, şimdi bir kısmı kalmasına karşın pek çok kişinin başında çoktan bitti. Ekranda gözüken Starbucks bardakları ya da dövüşün ortasında beliren kameramanlar serinin en küçük meseleleri.
Game of Thrones dizisi 19 Mayıs’ta yayınlanacak olan kısmıyla ekrana veda edecek. Serinin hakkı olan finali tahminen George RR Martin’in kitaplarında karşımıza çıkar.
