Game of Thrones, tarihin en çok izlenen televizyon dizisi… Son dönemi yayımlanmadan evvel HBO, bu dönemdeki her bir kısmın sinema sineması kadar kaliteli olacağını söylüyordu. Zati yıllardır üzerinde çalışıldığı, hayranlar tarafından uzun müddettir beklendiği için yayımlanan her kısmıyla gündem olmayı başardı.
Nitekim Game of Thrones, bu hafta son kısmında yaşanan olaylarla değil, birinci etapta gözlere yanılgı üzere görünen bir Starbucks bardağı ile gündem yarattı:
Antik periyotta geçen bir dizinin, milyonlar tarafından beklenen final döneminde, o sinema sineması kadar ince elenip dokunan kısımlarından birisinde bir Starbucks bardağı unutulmuştu. Sorun bardğın orada unutulması değil, bunun beşerler tarafından konuşulmasıydı.
Biz de yedik.
Starbucks bardağının Game of Thrones setinde unutulmadığını, aslında bunun viral bir reklam olduğunu ve muvaffakiyete ulaştığını söylemek gerekiyor. Çünkü Twitter’da Game of Thrones’un son kısmından çok Daenerys Targaryen’in içtiği kahve konuşuldu. Dizinin yapımcılarından Bernie Caulfield, gelen sorular üzerine kusur için özür diledi. Özrün üzerine ise “Biliyorsunuz Westeros, birinci Starbucks’ın açıldığı yerdir” açıklamasını yaptı.
Dizinin sıkı hayranları ve gerçek manada izlediklerini ciddiye alan beşerler için epeyce sıkıcı bir mevzuyu ele alıyoruz. Starbucks, neredeyse 30 yıldır tanınan sinema ve dizilere epeyce başarılı eser yerleştirmeleri yaparak esasen gündem yaratıyor. Pekala o bardakları diğer nerede adeta gözümüze soktular?
Dediğimi Yap, Yaptığımı Yapma (Role Models, 2008):
Şu sıralar Avengers: Endgame ile gündemde olsa da Paul Rudd’un başrolde yer aldığı bu sinema, Starbucks sponsorluğunda çekilmiş üzere reklamlara sahipti. Üstteki sahnede bir bardaktan daha fazlası var. Bir Starbuck dükkanı içindeyiz. Umarız Paul Rudd’un kendisine de ömür uzunluğu sınırsız “caramel macchiato” içme hakkı falan da vermişlerdir. Güya buna çok muhtaçlığı varmış üzere düşünüp, sıradaki sinemaya geçelim.
Şeytan Marka Giyer (Devil Wears Prada, 2006):
Sanıyoruz ki ünlü giysi markası Prada, bu sinemanın Türkçe versiyonu için sponsorluk yapamadı. Çünkü sinemanın ismi, konusu ve ele aldığı kıssa başlı başına çağdaş moda akımlarının reklamı. Onun dışında her şeyi metalaştırdığı üzere bir de Starbucks’ın çok sayıda sahnede yer aldığını görüyoruz. Sinemanın masrafları, daha çekilirken yapılan eser yerleştirmeleriyle karşılanmış üzere duruyor. Direktör ve oyunculara hayatlarında muvaffakiyetler diliyor, sıradaki sinemaya geçiyoruz.
Stajyer (Intern, 2015):
Aradan 9 yıl geçiyor, yeniden Anne Hathaway ablamız yeniden misal bir sinemada oynuyor. Ne hikmetse bu sinemada de Starbucks reklamı görüyoruz. Neyse ki bu reklamlar gözümüz Game of Thrones’daki üzere batmıyor. Çünkü plaza kültürü ve moda dünyasının kahveyle çok işi var. Lakin etrafta ejderhaların dolaştığı Wasteros’taki Starbucks’ı hâlâ çözemeyenler var.
The Terminal, 2004:
Tom Hanks ağabeyimizin bu sineması aslında günümüz kültürüne, toplumsal çarpıklığına ve devlet seviyesindeki ilgilerin sıradan insanları nasıl ezdiğine dair bir eleştiriydi. Buna karşın Etiyopya’da günlüğü 1 dolara çalışan çalışanların ürettiği kahveleri satan bir marka, sinemada yer alıyor. Hatta hamburger satan global bir firma da bu sinemada var. Sonuçta sinemanın bütünü bir havalimanında geçerken tüm göndermeleri ve eser yerleştirmeleri doğal karşılıyorsunuz. Neyse. Geçelim.
South Park:
Tüm vakitlerin en çok izlenen çizgi dizilerinden birisi olan South Park, kendisine has reklam göndermelerine sahip bir üretimdi. İş yetişkin güldürüsü ve çizgi dizi olunca Starbucks pek göze batmıyor. Aşinalık kazandırma maksadına ulaşmış oluyorsunuz.
Gelsin sıradaki.
Simpsons:
Yaşadıkları Springfield isimli hayali kentte, tarihin en uzun aile macerasını sunan Simpsons da kapital oyunlardan muzdarip. Bu ailenin komik öykülerini izlerken, pek çok reklam da görmemiz mümkün oluyor. Starbucks ise sayısız kere sahnelerde, bir o kadar repliklerde ve esprilerde yer alıyor.
Fight Club, 1999:
Popüler kültürü, kapital tüketim alışkanlıklarını yerden yere vuran bir sinemaydı Fight Club. Şöyle bir alıntı yaparsak olur sanırım:
“Mobilya satın alırsınız. Kendinize dersiniz ki, bu hayatım boyunca gereksinim duyacağım son kanepe. Kanepeyi alırsınız ve sonraki birkaç yıl boyunca, hangi işiniz zıt giderse gitsin, en azından kanepe sıkıntısını çözmüş olduğunuzu bilirsiniz. Sonra aradığınız tabak kadrosu… Sonra hayallerinizdeki yatak, perdeler, halılar…
Sonra o hoş yuvanızda kısılıp kalırsınız. Bir vakitler sahip olduğun şeyler, gün gelir senin sahibin olur….”
Tamam tüketim kültürünü eleştirelim, lakin kahver reklamını da ihmal etmeyelim. Fight Club, en çok ve en abartılı biçimde Starbucks reklamı yapan sinemaydı. Güya kahve de bir mühlet sonra insanların sahibi olmuyormuş gibi…
Filmin direktörü David Fincher vaktinde, “Neredeyse her sahnede bir Starbucks bardağı ya da logosu var” demişti.
Shrek 2, 2004:
Unutulmaz animasyon serisi Shek’in masalsı dünyasında bile Starbucks (Filmde 'Farbucks' ile çağrışım yapılıyor) görüyorsak, Game of Thrones’da neden olmasın? Yeşil devleri ejderhaların varlığından daha mantıklı bulan bir kesim de var, unutmayalım.
Starbucks daha pek çok televizyon dizisi ve sinemada, hatta bu üretimlerin en kilit sahnelerinde yer almaya devam ediyor. Netflix üzere platformlarda yer alan dizi ve sinemaları bura sayamıyoruz bile… Gelinen noktayı siz düşünün.
Peki sizce Game of Thrones’da yer alan bardak hakikaten bir kusur mıydı, yoksa reklam mı? Artık bir daha tartışalım 🙂
